Τα οδοντικά εμφυτεύματα αποτελούν την πλέον σύγχρονη λύση για την αποκατάσταση ενός ή περισσότερων ελλειπόντων δοντιών. Πρόκειται για υποκατάστατα της ρίζας του δοντιού, φτιαγμένα από τιτάνιο ή κράμα τιτανίου, πάνω στο οποία στηρίζεται το τεχνητό δόντι ή η νέα οδοντοστοιχία.
Μπορούν να προσφέρουν λύση για την αντικατάσταση ενός μεμονωμένου δοντιού που λείπει ή και περισσότερων, μέχρι και την αποκατάσταση ολόκληρης της οδοντοστοιχίας (περιπτώσεις όπου λείπουν όλα τα δόντια).
Στην περίπτωση έλλειψης μεμονωμένων δοντιών, αυτά αποκαθίστανται χωρίς επέμβαση (τρόχισμα) στα διπλανά δόντια.
Σε περιπτώσεις που λείπουν όλα τα δόντια της γνάθου, υπάρχει η δυνατότητα να αποκατασταθούν όλα με την τοποθέτηση 6 εμφυτευμάτων σε κάθε γνάθο και μιας σταθερής, ακίνητης αποκατάστασης (γέφυρας) είτε με την τοποθέτηση λιγότερων εμφυτευμάτων (4 για την άνω και 2 για την κάτω γνάθο) και μιας οδοντοστοιχίας που κουμπώνει πάνω σε αυτά.
Σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Εταιρείας Εμφυτευματολογίας (AAID), το ποσοστό επιτυχίας ανέρχεται σε 98% στην πρώτη πενταετία, ενώ σε βάθος 15ετίας το ποσοστό κυμαίνεται στο 82-95%.
Η χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων είναι μια επέμβαση που πραγματοποιείται στην πλειονότητα των περιπτώσεων με τοπική αναισθησία, στο χώρο του ιατρείου. Σε σπανιότερες περιπτώσεις (εκτεταμένες επεμβάσεις) παρέχουμε τη δυνατότητα να γίνει με μέθη, σε νοσοκομειακό περιβάλλον, με την παρουσία εξειδικευμένου αναισθησιολόγου.
Ορισμένες φορές η απώλεια του οστού των γνάθων (λόγω περιοδοντίτιδας, εκτεταμένων φλεγμονών, τραύματος) είναι τέτοια που δεν επιτρέπει την τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων. Στις περιπτώσεις αυτές, υπάρχει η δυνατότητα να αναπλάσουμε το οστό της γνάθου ώστε να δημιουργήσουμε ένα κατάλληλο υπόστρωμα για την αποκατάσταση της περιοχής.
Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούμε διάφορα βιοϋλικά, δηλαδή οστικά υποκατάστατα τα οποία λειτουργούν ως «σκαλωσιά», διατηρώντας τον χώρο ώστε ο οργανισμός να καταφέρει να αναπληρώσει το ελλείπον οστό.
Η λήψη ενός λεπτομερούς ιατρικού και οδοντιατρικού ιστορικού θα καθορίσει την πορεία της θεραπείας και την επιλογή του καταλληλότερου σχεδίου θεραπείας για τον κάθε ασθενή.
Η τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων δεν συνιστάται σε ασθενείς που λαμβάνουν χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία στην περιοχή κεφαλής-τραχήλου.
Η ύπαρξη σακχαρώδους διαβήτη δεν αποτελεί αντένδειξη για την θεραπεία με εμφυτεύματα, εφόσον αυτός είναι ρυθμισμένος με την κατάλληλη αγωγή. Αντίθετα, σε ασθενείς με αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη η τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων αντενδείκνυται, καθώς παρουσιάζουν ευαισθησία σε λοιμώξεις και καθυστερημένη επούλωση. Όταν τα επίπεδα του σακχάρου επανέλθουν στο φυσιολογικό, μετά την ενδεδειγμένη αγωγή, η θεραπεία μπορεί να προχωρήσει χωρίς περιορισμούς.
Η λήψη φαρμάκων για οστεοπόρωση-οστεοπενία παρουσιάζει ορισμένους περιορισμούς και πιθανώς απαιτεί τροποποιήσεις πριν την πραγματοποίηση ενός χειρουργείου στο στόμα. Ενημερώστε τον γιατρό σας πριν από οποιαδήποτε ενέργεια.
Το κάπνισμα είναι ένας σημαντικός επιβαρυντικός παράγοντας για την επιτυχία των εμφυτευμάτων όπως και για την γενική υγεία του στόματος και των οδοντικών ιστών.
Μπορούν να βάλουν οδοντικά εμφυτεύματα και ασθενείς που καπνίζουν, με την προϋπόθεση ιδιαίτερα επιμελημένης στοματικής υγιεινής και τακτικής παρακολούθησης για την διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος.
